Mamy rok 2016 i wszystko jest inne, w tym Stargard nie jest już szczeciński! Nie ma to jak wycieczka przed sesją. Czemu Stargard? Ta nazwa kojarzy mi się z gwiazdą i zawsze mnie intrygowała. Stargard dostał prawa miejskie w roku 1243. Znajduje się na Równinie Przycko- Stargardzkiej, a przepływa prze niego rzeka Ina. Po względem ludności jest liczniejszy od odwiedzonej kiedyś przeze mnie Nowej Soli, zaś mniejszy od mojego obecnego miejsca zamieszkania czyli Szczecina i mniejszy od miasta rodzinnego czyli Zielonej Góry. Podsumowując ten enigmatyczny wywód ma około 70 tys. mieszkańców :) Jest to jedno z najstarszych miast w Zachodniopomorskim oraz w Polsce. Istnieją różne tłumaczenia nazwy miasta, jedno od słowiańskiego Stary Gród, drugie natomiast z języka duńskiego Starn czyli gwiazda i gate czyli brama, co w efekcie daje gwiezdną bramę. Po ilości bram jakie tam spotkałam typowałabym w tym kierunku. W latach 1454-1464 trwała tak zwana wojna pszenna czyli wojna miedzy Szczecinem a Stargardem. Wszystko przez sprzeczne przywileje, które posiadały oba miasta, ponieważ Szczecin miał prawo składu, co oznaczało że wszystkie statki, wypływające z księstwa, musiały zawinąć do szczecińskiego portu, a Stargard posiadał prawo wolnej i bezcłowej żeglugi aż do Bałtyku. Dawno temu doszło do krwawego napadu mieszkańców Stargardu na Szczecin. Cały spór zakończył Sąd Polubowny Miast Hanzatyckiech, w którym brały udział między innymi Stralsund i Greifswald. W ramach pojednania oba miasta zasadziły w Kobylance lipę zwaną "Wieniec Zgody". Zgoda trwa do dziś, ponieważ lipy zasadzone w tym czasie rosną nadal. W Stargardzie znalazłam mnóstwo pięknych budowli z czerwonej cegły z okresu średniowiecza jest co zobaczyć. Na trasie między innymi kanał Młyński, rzeka Ina, największa w Polsce wieża ciśnień oraz sporo wież i baszt.

Największa w Polsce wieża ciśnień.


Brama Świętojańska

Kościół świętego Ducha

Brama Pyrzycka

Baszta Tkaczy

Basteja

Kościół Mariacki

Brama Młyńska

kanał Młyński

Baszta Białogłówka

Swoją nazwę wzięła od słowa "Białogłowa". Została tak nazwa na cześć dzielnych kobiet ze Stargardu, które w czasie kiedy ich mężowie byli na wojnie obroniły miasto przed wrogimi wojskami oblewając ich smołą z kotłów.